Emigreren met kinderen; deel 2

Emigreren met kinderen is wat mij betreft een prima idee, maar vergt misschien wat extra voorbereiding. De aanpak verschilt per leeftijd en per kind. Een aantal maanden geleden schreef ik al over onze eerste ervaringen na de verhuizing. Nu, 5 maanden later kan ik zeggen dat de verhuizing geslaagd is.

Emigreren met kinderen die niet van verandering houden

Harry (3 tijdens de emigratie) hecht veel waarde aan voorspelbaarheid en kan niet zo goed tegen veranderingen. Dit zit hem vooral in kleine dagelijkse dingen. Met de grote verhuizing naar Frankrijk heeft hij weinig problemen. Dit komt denk ik doordat we ver van te voren al zijn begonnen met vertellen over Frankrijk en de verhuizing. Een nieuw huis, een nieuwe school…

Wat ook meespeelt is dat hij zich vanaf het eerste moment thuis voelt in de nieuwe omgeving. Al tijdens het eerste bezoek aan ons ‘potentiële’ huis is Harry enthousiast.

Harry en zijn (lees: mijn) geliefde pet

Nu gaat Harry alweer 3,5 maand naar de Franse basisschool. De eerste dag, die oh zo spannend voor mij was, lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Harry gaat met plezier naar school, doet goed mee en praat ná school over hoe hij met zijn vriendjes op het schoolplein heeft gespeeld.

Wat hij nu allemaal leert en meemaakt is erg intens en meestal is hij behoorlijk moe na een dag school. Op zijn vrije woensdag krijgt hij ook nog Nederlandse les. Al die indrukken en moeheid uiten zich af en toe in behoorlijk wat humeurigheid. Gelukkig is er ook genoeg tijd voor vakantie. Na de 2 weken herfstvakantie was Harry blij dat hij weer naar school kon. Een goed teken!

Emigreren met kinderen die nog heel klein zijn

Loek (bijna 2 tijdens de emigratie) heeft het moeilijker met de verhuizing. We hebben hem niet zo kunnen voorbereiden als Harry en hij is erg onzeker geweest. Wat resulteert in verlatingsangst en veel aan mij vastgeplakt zijn. Inmiddels gaat dit nu gelukkig een stuk beter.

Loek is misschien nog wel meer een buitenkind dan Harry en rent het liefste door de wijnvelden. Ook geniet hij enorm van de aandacht die zijn blonde haren en ondeugende glimlach hem opleveren.

Na een lange periode van wennen op de crèche is hij daar nu helemaal content. Hij leert daar natuurlijk veel Frans en ze werken ook met gebaren. Met veel plezier speelt hij daar met de leidsters en de andere kindjes. Al hebben ze nog een nog nooit een kindje gehad die zoveel brood eet.

Vriendjes en kinderfeestjes

Harry heeft de eerste vriendjes gemaakt op school. Nu vraagt hij aan mij wanneer zijn vriendje bij hem mag komen spelen. Euh, ik weet eigenlijk nog niet precies hoe dit werkt. De school is om half 5 uit en ik heb niet het idee dat er dan nog heel veel ‘playdates’ plaatsvinden. Maar misschien op woensdag, als de school dicht is? Kortom, hier heb ik dus nog wat uitzoek werk te doen.

Gelukkig hebben Thijs en ik ook al wat vrienden gemaakt hier en Loek en Harry spelen in het weekend graag met hun kinderen.  Terwijl de ouders aan de apéro zitten 😉

Emigreren met kinderen is de taal spreken

Ik weet dat het snel gaat bij kinderen, maar het blijft een vreemd verschijnsel. Ze leren sneller Frans dan ik. Beiden begrijpen al het merendeel in het Frans. Loek praat thuis nog vooral Nederlands maar op de crèche vertelt hij meer en meer in het Frans.

Harry praat momenteel in een soort van eigen taal die bestaat uit;

25% Nederlands

25% Frans, wat ik kan verstaan

25% Frans, wat ik niet begrijp

25% woorden, die lijken op Frans maar volgens mij geen echte Franse woorden zijn.

Maar het meest grappige is Harry zijn accent. Dit hoor je vooral wanneer hij in het Nederlands praat en zijn eigen naam spreekt hij uit als ‘Arry’…

Toekomst

Ik ben zo benieuwd hoe het met Harry en Loek verder zal gaan in Frankrijk. De Franse school is voor kleuters al best serieus en kinderen van 6 lopen al met grote boekentassen rond. Tot nu toe lijkt Harry goed te gedijen op school. Voor de kerst krijgen we de eerste officiële evaluatie. To be continued…..

Naam

E-mail*